Als er gevaar is, vandaagis vandaag de dag in Europa als in de Verenigde Staten, cis deextreem-rechts zoalshet komt.
En niet naar deandere kant

Gepu­bli­ceerd in La Libre februa­ri 04, 2025.

U, ik weet het niet, maar ikheb net als een bal in de buik. Een kleine bal, die meer en meer de laatste jaren, de laatste paar maan­den, de laatste paar dagen. Een bal gemaakt van de ang­st, ende groeiende bezorgd­heid en woede. Maar ik kan je ver­tel­len het­ze­ker, ikheb bij­na geen geweld op de loer in mijn diepten.

Toen ik’ve was bena­derd door De Free om deze column, hetis vroeg ‘dgaan uit van een sterke posi­tie’. Niet dui­de­lijk is wan­neer men een fervent abso­lute nuance in een wereld die min­der en min­der. Dit schri­j­ven, is het niet nodig om mij, voor één keer : de scha­duw in de prullenbak !

Waa­rom dit mani­fest ? Sim­pel­weg omdat de situa­tie erns­tig is en dat­kan­meer wor­den als we door­gaan met het draaien van een blind oog naar de dub­bele toren, of zelfs om ze te ope­nen met vrien­de­lij­kheid waar het zou slechts de blik vanont­zag. Ik heb­niet over­dri­j­ven, zeker !

Vrijheid

Nis noch een poli­tieke weten­schap­per, noch een his­to­ri­cus, noch beweerde dat hij een spe­cia­list in alles, cis als een bur­ger die ikschri­jf. Een bur­ger die alti­jd heel blij geweest te zijn plicht ver­vul­len ver­kie­zing in een demo­cra­tisch land waar deui­toe­fe­ning van de vri­j­heid in de eer­bie­di­ging van de fun­da­men­tele rech­ten van het indi­vi­du, is een abso­lute waarde. Geluk­kig is het niet nodig om hetonvolmaakte.

Dit is een kleine zin, schi­jn­baar onbe­lan­grijke ver­kre­gen op een sociale net­werk bekend : ‘Trump maakt me bang. Maar is het demo­cra­tisch om te pro­tes­te­ren tegen iemand­die was demo­cra­tisch ver­ko­zen ?’. Maar natuur­lijk niet, mijn­heer, uw rede­ne­ring is kort, maar onaan­tast­baar. De Ame­ri­ka­nen heb­ben gehad op de keuze van de pri­maire dag-tot‑J. Alles is in orde, niet­sis vers­toord deu nog steeds dur­ven te noe­men de oud­ste demo­cra­tie in de wereld. De gon­del van de dol­lars, de leu­gens, de meest for­mi­da­bele dan de andere, de bele­di­gin­gen, de nep-nieuws schop, dit alles is anek­do­tisch, en meer nog, is het feit dat de nieuwe bewo­ner van het Witte Huis is een mul­ti-veroor­deeld. Zoals gezegd in zijn tijd, een minis­ter onder ons : ‘Alles is goed’.

Aan stuurboord, alles !

Dus laten we de Ame­ri­ka­nen zwem­men in deeu­fo­rie, cis van hun affaire. Nou, bij­na. Bij ons, in Euro­pa, alles gaat goed ook. Het regent een beetje te veel, de pri­j­zen te verho­gen, deOe­kraïne nis niet ver weg, niet genoeg om het voor­touw te nemen. Poli­tiek alles is in bewe­ging ook. Laat ons wille­keu­rig een paar voor­beel­den : in Ita­lië, zoals ik onlangs ver­telde een vriend, Geor­gia Melo­ni heeft een goede baan met de twee par­ti­jen gast­vrij, Fra­tel­li d’I­ta­lia en de Lega. In Oos­ten­rijk is de sym­pa­thieke Her­bert Kickl van de FPÖ leidt naar de prom. In Duits­land (ja in Duits­land !) de conser­va­tie­ven, in com­bi­na­tie met deAfD te stem­men over een tekst-verhar­ding immi­gra­tie beleid. In neder­land, Fin­land en Slo­wa­kije, deex­treem-rechts in de rege­ring. In Fran­krijk, Le Pen bena­de­ring van hetE­ly­sée. En niet te ver­ge­ten natuur­lijk heton­zeg­bare Vik­tor hon­gaarse demo­craat van eerste keuze.

Laten we een kat een kat noe­men. Een extre­mis­tische, een radi­caal. Als er gevaar is, van­daa­gis van­daag de dag in Euro­pa als in de Vere­nigde Sta­ten, cis deex­treem-rechts zoal­shet komt. En niet van dean­dere kant ! Stop­pen met sys­te­ma­tisch op het­zelfde pla­teau uiterst links en uiterst rechts. Intel­lec­tueel en his­to­risch gezien, we kun­nen bes­pre­ken, maar poli­tiek en eer­lijk gezegd, zeg­gen dat deex­treem-links is nu bedrei­gen ons is een leu­gen, of zelfs een verhui­zing. Dat weegt op ? Daa­ren­te­gen, in de taal en de uits­pra­ken van som­mige, alle tonen van de drift bli­jft en soms onbe­wust in de rich­ting van het einde van het einde van het recht.

Dus ja ik ben bang, ja ik ben boos, yes I’m afraid. De drei­ging is een rea­li­teit. Deba­lans links-rechts is gezond voor een demo­cra­tie. Voeg het woord ‘extreem’, zelfs in niet-dits, en cis fucked up. Dit is de reden waa­rom, afge­zien van het feit dathet niet mon­ge­rust over het niet vandaag,vandaag, zeg ik, ‘lang leve deex­treem-links’. Ik ben niet te stem­men voor haar, maar ikhoor woor­den als soli­da­ri­teit en recht­vaar­di­gheid voor iede­reen. Laten we een einde aan deze mooie mot­to : ‘Vri­j­heid, gelij­kheid, broederschap’.